Mabedimde Son Gecem Şiiri - Selma Şanal

Buz tutmuş bedenimde,kör kurşunlar atıyor
Kuş tüyü yatak yorgan,diken olmuş batıyor
İçerime sığmayan,yarı ölü ruhumu
Nerde nasıl kaybettim,hangi tende yaşıyor...

Suretimde çekilmez,acılar kol geziyor
Hangi yansımalarım,karanlığı çekiyor
Ufukta görülmeyen,yarı çıkmaz yolumu
Yine aşılması güç,ne engebeler sarıyor...

Gözlerimde büyürken,koca bir ömür ırak
İklimleri vefasız,gönlümü nadasa bırak
Bir hayali çok gören,kaderin ellerinde
Kimler işliyor beni vurup,döküp,kırarak...

Ben ölümü kolladım,yanıbaşımda durur
Akıtmam gözyaşımı,pınarlarımda kurur
Yaşadığım ihanetin,kör bıçağı elinde
Aldırmaz kederime,eğik başımı vurur...

Kapanır kapılarım,sürgüleri itilir
Rengi siyaha yakın,dar kefenim biçilir
Mabedimde son gecem,efkarım arşa uzar
Al kanlar gözlerime,sürme diye çekilir...

02:19___23.06.2012