Ma'şa Şiiri - Psigareşh Wolfruso

Her gün yeni bir cümle ekledin kalp kitabına,
Hayal ederken kalbini ısıtan anıların yok artık,
Sadece merhamet değil çok şey eksik ağacında,
Bu diyardan gitmek mi gerekir? İnan bilmiyorum...

Yazı yazan kaleminde kırıldı.. zaten yorulmuştun,
Duyguların on yıllarca yağmur yağmamış toprak misali... kurumuştu..
Ne için ağladığını bilemeyen bir insan gibi durulmuştun,
Sende biliyordun amma bu fani düzene kurulmuştun...

Bakışlarından üşüyen sadece ellerim değil,
Duygular... anılar... hayallerde nasiplenir..
Ahrazdı insanlar... Dil iftira ile kirlenir..
Her şeyi bırakıp gitmek mi gerekir?

Herşeyi gören bilge meşe şahit,
Her durakta çokca kaybolan neşem,
İyliklerim... başkalarının çıkarlarına maşa,
Haketmeyen çok insanı çıkardık arşa...