Nesini öveyim fani yaşamın?
Zevklenirken bile sıkıntı vardır.
İhtişam timsali giyim kuşamın,
Kimi bol geliyor, kimisi dardır.
Her şeyi olanlar hanlar hamamlar,
Eksilen ömrümden neyi tamamlar?Hahamlar, papazlar ve de imamlar,
Talkına durduğu ölüye mi yardır?
Dünyanın mülkünü kendine gören,
Servetim var diye göğsünü geren,
Buna yanıt versin, bir aklı eren,
Biten sermayenin neresi kârdır?
Gönüllü gelmedik, zorla gideriz,
Yaşanan ömürde bedel öderiz.
Gereksiz çok şeye hizmet ederiz,
Bu lüzumsuzluğu anlamak zordur.
Titreyip kendine gelmeli insan,
Gönderene layık olmalı insan.
Sonra, edebiyle ölmeli insan,
Durmuş oğlu gafil kalması ardır.
Hüseyin Durmuş 3
Kayıt Tarihi : 27.5.2025 06:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlgi ve değerli yorumunuza çok teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (2)