Gittiğin yerleri yaz defterine
Gördüğün herşeyi çiz yüreğine
Dönersen birgün bıraktığın izlere
Bendim bu adam derken geçmişine
İyi bak gökyüzüne, toprağa, yere
Yalnızlığım Benim mi? yoksa,
Hep olan yalnızlık Benmiyim
Kimler neler umdu,neler gördü
Kendi yalnızlığında....
Öyle kalabalıklar gördümki ben,
Ve öyle sesler..duydum ki,
sev sevebildiğin kadar
herşeyi ve herkesi
kucaklaş insanlarla
tanısanda tanımasanda
unutmaki birgün göçüp
gidilecek
Sanma beni her zaman
Yel gibi eserim,
Ayaz gecelerdeki serinlikler gibiyim,
Doğmasada sabahlarda güneşim
Isıtır her zaman içlerdeki hislerim...
Dün sonbahardım yine
Sevdiğim yarim, gerçek hayalim
Seni içimde yaşamaktır bildiğim
Yakınımdın ruhumdaki içtiğim
Gülümsemelisin hep dediğim...
Sana hüzünler içiren hayatın
Yorulmam derken ben asla,
Yorgunluğum çığlık atıyordu adeta..
Beni bırak diyordu Bendeki Ben..
Kolay değilki bırakmak, yaşamak varken
Nereye kadar olduğunu bilmeden..
Koştum rüzgarlara karşı ve yağmura,
Çiçeklerde gördüm renklerin en güzelini,
Birde gökkuşağının hakkını yememeli,
Ne kadar huzur vericiler değilmi? ?
Çiçeği yerinde sev seveceksen koparma sakın,
Onunda yaşama bağlandığı yeri..
Açtığını gördüğün en güzel evi...
kimler geldi bu vatandan,
kimler geçti bu topraklardan,
kimileri verdi canlarını
vatan uğruna,
kimileri sattı savdı
vatanı,
Rüzgarların esintisi
Eşliğinde
Salınan her yaprak gibi
Bırak kendini
Kokular getiren
Rüzgarın sesine
günün uyanışıyla gördüm
yağan kar tanelerini
bembeyaz saf ve temiz
aldanışlarıyla...
gizlediğini sandığı,
hüzünlerini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!