Bir yolcuyum ki, güya
Kaçar benden ufuklar
Bana bir çöl bu dünya
Bir seraptır ırmaklar...
Ne anlar beni eşya
Filiz di, tomurcuk tu, gül dü gidiyor
Açtı yüzümüze güldü gidiyor...
Reşha reşha yaprakları ucundan
Bir gözyaşıdır süzüldü gidiyor.
Derme ey bahçıvan derme gülleri
Ki, esen rüzgârdan koklayan olur
Bakıpta geçtiğin o bülbülleri
Her zaman gönlünde yoklayan olur.
Mevsimden mevsime düşse de bir ak
Ben ben değilim meğer
Bir kez yüzüne baktım.
Ben olsam da ne değer?
Ben "ben" den çok uzaktım!
Çözüldüm ince ince
Yine hep uzaklardasın sevdiğim
Dağ ötelerinden yansıyarak
Çelik perdeleri yırtarak geliyorsun
Işık gibi, karanlık gibi...
Yine hep uzaklardasın sevdiğim
Ey uzaklardan gelen
Sen bana daha yakın
Bana daha sıcaksın
Işık ışık ellerin
Kâh rüzgârlardan serin
Bu ne aks,bu ne tecelli?
Şu gönül aynalarında...
Bırak kuşlardan haberi
Müjdeler şuâlarında...
Güvercini vurdular
O beyaz güvercini,
Yavru güvercini...
Aylardır kafesteydi
Özgürlük neydi?
Bir güzel ırmak'tınız
Şimdi göl ve şelâle!
Ayrı yöne aktınız
Geldiniz bak ne hâle?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!