Lütfen Geliyim Yanına Şiiri - Emiliy Oz

Üzülüyorum, özlüyorum.
Yorulmak istemiyorum artık.
Dert etmek istemiyorum hiçbir şeyi.
Gelelim artık yanına.
Hem mutluluk hem de korku veriyor bu hasret bana.
Biliyorum, var biraz siyahlık alnımda;
ama yapamıyorum artık.
Gitgide siyahlaşıyor sanki alnım.
Siliyorum, geçmiyor sanki.
Belki sildiğim bez pis; bilemiyorum ki.
Bir tek sen silebilirsin bu pisliği.
Ama utanıyorum senden artık bunu istemeyi.
Gözümde görmüyor artık eskisi gibi.
Aynı görüyorum hep, açık da olsa kapalıda.
Enseme vuran bu ağrı, benim düşüncelerim;
yer çekiliyor altımdan sanki.
Benim için artık her şey ruhani.
Ama burayı da öylece bırakamıyorum ki.
Ne yapayım? Lütfen bir yol göster bana.
Secdeye gitmek zor geliyor.
Utanıyorum ellerimi yukarıya kaldırmaya.
Alır mısın beni artık yanına?
Lütfen bitir bu hasretimi, bu boşluğu kalbimin içindeki;
çünkü artık dayanamıyorum bu acıya.