Sen giderken,çıplak ve koşar adımlarla
ve gün ortasındaymış gibi telaşlı, abluka dağılmamıştı hala sokaklarda
soğuk duvarları ıslatıyordu annelerin gözyaşı
yarıya indirilmişti ışıltılı duygular kıyasıya, yurttan sesler korosu gibiydi ağıtlar
konuşsan duyulur mu acep
uzak bir memleket meselesi gibi beyazlamış saçlarındaki matem
sen geçerken karanfil sokağından
aya bakan zeytin gözlerinde saklı bir geceydi sitem, sessiz ve gönülsüz
hüzün doluydu çocuklar,kara kuru, dilsiz bir lügat
yüzyıllar öncesinden hikayesi yazılmış gibi
yoksul ve yoksun
yüreğime türlü türlü bezenmişsin, sanki sevgili-m Afrika…
Bülent Öntaş
26.12.2023 - İstanbul
Kayıt Tarihi : 31.12.2023 00:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!