Kendin bile inanıyorsan,onu unuttuğuna
Son nokta koymalara,nokta koyamıyorsan,
En mutlu anlarında gözlerin onu arıyorsa
Görse istiyorsan yüzündeki sevinci
Kalabalıklar içinde,gülen bir yüz
Yada çiçek bahçesinde bir çiçek
Gökyüzünde bir cennet kuşu vardı,
Ayak basmamıştı dünyaya,toprağa ve nefse
Öyle güzel süzülürdüki,gökyüzünde
O hızlı kırlangıç,Güzel sesli bülbül bile seyre dalardı
Günlerden birgün aşağılara inmeye karar verdi
Zamanla kendi türleriyle yaşamayı öğrendi.
Seninle doluyum,bilmemki varmıdır,
Bendeki sen kadar sende sen
Ben bir testiyim sen ise su,Seninle doluyum
Sen benim herşeyimken, Nasıl oluyorda,
Ben senin,Hiçbirşeyin oluyorum! ..
Hadi git bırakma,alma Hiçbirşeyini
Ey gönül yürü,daha çok yolun var,
Yolların sonuna geldim sanıyorsun
Gözün gördü,dünyayı,ayı,güneşi
O sınırlı aklınla hüküm veriyorsun
Gülün gölgesi güle benziyor ama
Gülden haberin yok gözün gölgede
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!