Lokman Ali Yavuz Şiirleri - Şair Lokman ...

Biz para yatırdık.
Onlar ders verdiler.
Biz para yatırdık.
Onlar ders verdiler.
Trilyonların döndüğü dershanelerin,
Verdiği “dersi” hala anlayamadık

Bazen dil üşür,
Tutsaktır düşünce,
Beyinler kör olur.
Göremez en gerçek filizin kırağı düşmüş yazgısını.
’Ya kısmetin’ üşüyen algısını.
Bilemez, bilemez... bilinmez.

Her bir koldan km.lerce yol geliriz.
Uzak tanıdıkla hoşbeş ederiz.
Birkaç latifeli kelam söyleriz
Biz bize dinleriz şiiri.

Bürokrat konuşmalarla başlarız.

Kancık bir saat vurur.
Namussuz bir mermidir gelen,
Görünmez, bilinmez kimdir neyin nesidir.
Bir can düşer toprağa,
Doğduğu gibidir.
Irksızdır artık.

Eller
El’lerdeki eller
O, bu, şu açken
Ne bilsin halden
Açları “el” gören, eller

Fark etmez.
Yaşlı genci,
Genç yaşlıyı,
Kadın erkeği,
Erkek kadını,
Evlat ana babayı,

Kimileri alkışlarla
Kimileri; Allahüekberlerle
Kimileri, “en büyüklerle”
Kimileri, incilerle gittiler

..........................................

Bir adam,
İnce çelimsiz.
Dik,
Mütevazi.

Bir adam

Fatura,
Fatura
Elim, dilim,
Üstüm başım
Fatura,

Öğlen arası,
Üst baş boya.
Denize uzattılar ellerini.
Kayalara tutunarak,
Yaşam gibi kaygan kayalara.