Tenhaların başında bekler olmuş görmeyi
İki sokak ötedeki gözlerin
Ansızın çıkıp taş kesilse; kasırga misali;
Dağıtsa saçların, bulanıklığını gönlümün
Suç işlemiş sürdüğüm merhemler,
Söylemekten yaralayıp lal eylediğim dilime
Bir vakit daha öldürürüyor halimi,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta