Limon Otu Şiiri - Ömer Mert Yüksek

Tarlasına dadanmadığım herif kalmadı
Peşindeyim yine bulunamazın
Belirli bir yaşa kadar seni diledim
Ve bir faydasını görmedim ulu namazın
Seni kendim aradım kendim buldum
Nasıl kaybetmeyi başardımsa
Oysa tam içime koydum

Neden bağ bahçe geziyorum
Neden her çalıyı eşiyorum bi' sor onu
Eşeğin burnunun dibinde bitermiş
Sevmediği limon otu
Belki de sırf o yüzde sevmemeye çalışıyorum
Aşina değilim ama
Sana layık cümleler kurmaya alışıyorum

Sana varmam kolay olmadı, hiç de olmaz
Deccalı, Dabbetülarzı
Geçtim günahı farzı
Dikenli yolları yürüdüm
Engin suları aşıyorum
Ziyan dolu ömürde
Yalnız geceleri yaşıyorum

Karşında aciz kafiyelerim
Cılız ne kadar varsa mecaz
Sesine ne bir kuş yanaşır ne saz
Hoş
Bir kere duydum
Bir davet aldım sesinde körü körüne uydum

Ne nükte kaldı ne bir tutam sarkazm
Çatısız bir harabe son kozum
Kendimi sana kabul ettirebilmek için
Sanırım o zaman mecbur kalırsın
Elimde yüzükle diz çöksem
Nasıl da göt gibi kalırdım beni reddetsen