Liman Şiiri - Müyesser Doğan

Oturup kendimle başbaşa...
Ellerimi yorgun kalbime yaslayıp,
Seni anıyorum hissedebiliyormusun?
tutamadığım zamanımı Geçip giden ...
yaşanmışlarımı...
yaşanmamışlıklarımı..
Kaderin derin kuyularından
Çıkartıp sana olan umutlarımı,
Belkileri bile ateş'e veriyorum...
Kalbin kalbime mühürlü değil mi...
Ömrüm ömrüne yâren...
Sen değilmisin nasibi saklı hayal
Sen gözleri ele bakan...
Gönlü bana liman....
Ne fırtınalar dağıtıyor gözümde ki denizleri...
Yedi veren güller gibi....
Kokusunu hayalinde kokladığım...
Ölümün bile unutturamayacağı...
Ahiret mekânlı haklar var ....
Vuslatı cennet'e kalan hasretler ...
Bir an
Özleminin soğuk bı mezar taşı gibi
Ruhumu üşütmesi....
Yollar var gidiyorsun ama varamıyorsun gibi...
Arkamı dönüp heran vazgeçecekmiş gibi...
Sarmaş dolaş aklım ve kalbim...
Sen vakitsiz baharlarım da olabilirdin...
Ya da gitmelimisim şimdi yorgun kalbimden ..
Uğurlamaya kıyamayacağım...
Tam olamayan yarım...
Aklım ve kalbim
sarmoş dolaş diyorum sana ....
Söylenmemiş sözlerim var...
Söyleyemiyorum işte