Leyli leyli Şiiri - Ahmet Ergin

Ne acılar sığdı garip gönlüme
Ağlama gözlerim gül leyli leyli
Yetişenler karşı çıkar emrime
Ağardı saçlarım bil leyli leyli

Bebek iken omzumda gezenler
Seccademin üzerinde azanlar
Bağrıma başını koyup sızanlar
Şimdi hep el oldular el leyli leyli

Hani nerde bir zaman olan dostlar
Şimdi gören görmemiş gibi toslar
Kime dalım dönsem arkamdan taşlar
Bunca yıl yedirdim bal leyli leyli

Hepisi ne ise hele de o yar
Ömrümü tüketti günümü sayar
Soyum sopum öldü var üç beş hıyar
Onlar adam değil mal leyli leyli

Anlayan yok sırlarımı açayım
Bir sevenim yoktur ona uçayım
Dünya senin adaleten..ıçayım
Sende benden hakkın al leyli leyli

Nasıl seviyordum sevdiğim seni
De neden azıya aldın sen gemi
Benimle yaşlanmak isterdin hemi
Olmuşum gözünde çul leyli leyli

Paşa arkadaşım, siyasetçiler
Ne bulursa yutan hazır löpçüler
Gözü aç midesi doymaz küpçüler
Sizde de din iman pul leyli leyli

Yakınımda uzak olan komşular
Yollarıma tuzak olan komşular
Hep taş fırın, kazak olan komşular
Evde avradına kul leyli leyli

Onulmaz yaralar açar derinde
Sevdiğine köle günün birinde
Acının tatlının orta yerinde
En acı en tatlı dil leyli leyli

Şu garip gönlümde var birçok yara
Kerem et Mabudum düşürme dara
Ahmed kulun varlık ister bu sıra
Lütfet hazinenden bol leyli leyli