Leyli... Şiiri - Yusuf Mescioğlu

Aşkın dergâhında kahır okudum.
Bundandır gönlümün hicrâna meyli,
Her harfte ismini aşka dokudum.
Beni de bir Mecnûn etti o Leyli…

Adımı sordular meftûnum dedim.
Var mısın dediler merhûmum dedim.
Pervaneye aşık bir mumum dedim.
Gönlümü ateşe attı o Leyli…

Kimi meczup dedi kimisi veli,
Ya ermiş dediler yahut da deli,
Verip avucuma bir yaban gülü,
Bülbülle beni bir tuttu o Leyli…

Zor imiş her derdin beşiği olmak,
İsterdim bastığı eşiği olmak,
Sırdır deyip aşkın aşığı olmak,
Sırrımı sırlara kattı o Leyli…

Leyl’i sarıyorken dört bir yanımı,
Habersiz terk etti gönül hanımı,
O’na Şeyda olan masum cânımı,
Aşkın pazarında sattı o Leyli…

Hasret bulaşırken gözüm yaşına,
İsmini yazdılar mezar taşıma,
Yüzünü dönüp de öksüz naaşıma,
Bir dua etmeden gitti o Leyli…

Yirmikieylülikibinonbir.