Leyla'yı Beklerken+ Şiiri - Bayram Tunca

Ne dizde derman, ne de gözde fer kaldı
Gözüm yollarda, aklım sende takılı kaldı
Sevdan azıcık olan aklımı başımdan aldı
Neredesin gel artık bu şaire bir hal oldu

Tam ben geliyorum sen gitmiş oluyorsun
Tam sen geliyorsun ben gitmiş oluyorum
Bu işte bir hikmet var, ama anlamıyorum
Neredesin yâr hasretine dayanamıyorum

Beklerken içime hasret, gözüme yaş doldu
Görenler de halime garip garip bakar oldu
Beniz limona, boynumsa ayçiçeğine döndü
Gel artık gel Bayram eskileri tarihe gömdü

Dönüp dolanıp yine geldim fakat sen yoktun
Hasretinle, sanki de demir fırınlarına soktun
Şair hasretinle mağma gibi eriyip akkor oldu
Hasretini çekmek ölümden bile çok zor oldu

Diktim gözlerimi, ta güneş doğumu ufuklara
Yüreğimde var ta ezelden beri derin bir yara
Leylâ’m hâlâ gelmedi, demek ki bahtım kara
Kadir Mevla’m, ne olur, kavuştur beni o yâre

Ayakta beklemekten ayaklarına karasular indi
Ufkunu gözetlemekten, gözlerindeki fer dindi
Acaba Bayram’a bu çileyi çektiren Leylâ kimdi
Bayram’a kendini bu kadar çok sevdiren kimdi

Leylâ, buluşmanız herhalde, mahşerde olacak
Seni beklemekten şairin bir gün ömrü dolacak
Ama, o yine de seni beklemekten bıkmayacak
Vadesi dolsa dahi o seni cennette bekleyecek

18.10.2001-11:55

Aşk Ateşten Gömlek