Leylâ Şiiri - Mustafa Atiş

Sırra kadem basıp sıcak düşlere
Dalıp da huzuru buldun mu Leylâ
Gözünde parlayan o gülüşlere
Sarılıp da mutlu oldun mu Leylâ

Haftalar ayları kovaladı hep
Bir seni bekledim bir sensizliği
Güllerime sahip çıktın mı acep
Yoksa susuzluktan soldun mu Leylâ

Başladığın yere dönmüşsün yine
Hasretlere köle olmuşsun yine
Bana yâr olmayan güzel saçları
Hırsından koparıp yoldun mu Leylâ

Gönlüme ev yaptım gül Saraylardan
Kalbimi kırıp da böldün mü Leylâ
Beni tecrit edip hatıralardan
Yaşamak isterken öldün mü leylâ