Leyla Şiiri - Ahmet Emin Atasoy

ismin dökülürken şiir dilinden
kıskançlık kurt gibi yer beni leyla
ruhum nur umarken aşk kandilinden
gölge gibi izler şer beni leyla

hep seni aradım düşte gerçekte
kızaran şafakta açan çiçekte
sesim duymak istiyorsan yürekte
gönlünün sazına ger beni leyla

hasretinin acı zehrin tatmışım
gözlerinin hapisinde yatmışım
gönül buketimi çöle atmışım
gel de yaprak yaprak der beni leyla

beklerken eridi sabrımın tümü
bu yangında tadacaksam ölümü
avuç avuç savurarak külümü
uğursuz yellere ver beni leyla

nerede gizlisin bu cefa niye
bir canım var olsun sana hediye
âşıklar üstümden geçsinler diye
sırat köprüsüne ser beni leyla

taptığım vefalı o kız isen sen
n’olur bana tamam desen he desen
direncim pes etti gel geleceksen
seveceksen ölümüne sev beni leyla