Leyla Şiiri - Ali Gözütok

Gerçekten yaşanmış mı, efsane mi bilinmez,
Gönüllerde yaşar o, aşığın gülü Leyla,
Hasret çeken bir kalbin, gözyaşları silinmez,
Mecnun’a dönen Kays’ın, tomurcuk gülü Leyla.

Gönül tahtında sultan, aşk’ın taçsız ecesi,
Ateş saran yüreğin, duman tütmez bacası,
Vuslata erememiş, bitap düşmüş nicesi,
Büyülenip lal olan, Mecnun’un dili Leyla.

Murada erenlerin, mutluluk tacı vardır,
Destanlaşan sevdanın, devleşen gücü vardır,
Devasız olan dertte, dinmeyen acı vardır,
Aşk narında yanan, Mecnun’un eli Leyla.

Deli divane olan, alır gider başını,
Zehir olur yutamaz, ekmeğini aşını,
Kapanmaz ki gözleri, bari görse düşünü,
Yaş yerine kan akan, gözünün seli Leyla.

Fırtına tufan kopsa, gönül gözü ıslanmaz,
Kara sevda çekenler, çöller aşar uslanmaz,
Aşk’a susayan yürek, buz dağına yaslanmaz,
Mecnunun sinesinde, inleyen teli Leyla.