Kader sahnesinin bir Leyla öyküsünde
Mecnun rolü bana düştü
Kırmızı bir karanfilden ateş aldı gözlerim
Bir kor ki ömür boyu yakacak
Geldi, sol yana düştü
Kaderdir, mutlak, çizgiler çizen
Ömür cetvelinin sevmek kertesinde
Kâinatın bir gülü bana düştü
Ettir dil, dudak, yanak…
Kaş, kirpik kıldır; dişler kemik
Hepsinden bir güzel halk etmiş Yaradan
Yüreğime gözlerdeki mana düştü
Bir ucuna Leyla koymuş kader cihanın
Beni bırakmış bir başka ucunda
Şavkımadan gözlerinde Leyla’nın
Fitilini aşkın tutuşturdu gönlümde
Ve aşmaya bana aşkın koca çölü düştü
Varsın âlem dizinde yatırsın başını yârin
Kalbur kalbur elemek Leyla için cihanı
Istırap ve gözyaşı minnet-i cana düştü
Damla damla eririm içimdeki ateşten
Doldurmak için boşluğunu firkatin
Gözyaşları gölü bana düştü
Kara gökyüzünde parlak bir yıldız
Ben onu görürüm, o görmez beni
Ben onu severim, o bunu bilmez
Aşk bana, hicran bana
Ey Leyla!
Naz makamı sana düştü
Kayıt Tarihi : 20.11.2012 23:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!