Leyl'a Şiiri - Mehmet Selami Demir

Bir düşünce tutuştu
Sardı bütün ruhunu,
Bir düşünceye durdu
Topladı bohçasını

Sonrası bir ah idi
Bir karanlık geceydi
Bu soğuk iklimde
Bin duygu tek heceydi

İçinde bir derin deniz
Kalbi narin, kesmece
Anlatsa derdini
Dinlenmez kimsece
Ruhu karanlık girdap
Çözümsüz bir bilmece

Kalsa,
Bir sıcak hece
Gitse,
Binbir bilmece,
Daldığı derinlerden
Karar çıksın bu gece...

Kalktı,
Toparlandı kendince
Topladı düşlerini
Gizlilikle, sessizce
Dolunaya bir baktı
Isındı delice
Umuduna el attı
Dur dedi bencilce
Gidiş şimdilik yattı
Kalmak sensiz işkence

Sonra döndü evine
Çekildi köşesine
Baktı küçük köşeden
Eninden derinine
Anladıki kalmakta
Vardı büyük hazine

Gidişini düşündü
Ruhu anlık sarsıldı,
Peşinden Mecnûn'un
Gitmek belki kârdı,
Ama şimdi anladı
Zira kalmak bahardı

Kalmak yeni filizdi
Yeni yeni umuttu
Gözlerindeki yaşlar
Kalbinde pir tutuştu
Çevresine bir baktı
Nefesini tuttu
Anasına sarıldı
Mecnûn'unu unuttu

Kalbine dönüp baktı
Gördüğü derin kuyuydu
Duyguları dopdolu
Buldukları huyuydu
Ana dedi yutkundu
Sesi az korkuluydu
Yüreği gümbürdedi
İnancı coşkuluydu
Geleceği düşündü
Gözler umut doluydu
Omzuna başın koydu
Kalmak büyük doğruydu
Mecnûn anlık hevesti
Ana ömür boyuydu