Bazen en güzel hikâyeniz hiç ummadığınız bir anda bitiverir. Sonsuza dek süreceğini sanırsınız oysa. Gözlerinizi açtığınızda her şey birden eski yapay çirkinliğinde yaşanmaya devam ediyordur. Hâlbuki gözleriniz kapalıyken hafif sarhoş bir haldeyken duyduğunuz baş dönmesiyle birlikte dizlerinizin titrediğini hissediyordunuz. Gözlerinizi açtığınız anda bu baş dönmesi de bitiyor dizlerinizdeki hafiflikte. Ardından bir dünya ağırlığındaki yükü omuzlarınızda hissediyorsunuz ve kalbinizdeki büyük boşluğu. Tekrar gözünü kapamak ne işe yarıyor ki. Tıpkı çok güzel bir rüyadan uyandıktan sonra tekrar gözlerini kapayıp kaldığınız yerden devam edememek gibi. Yani sonrası hep hüsran.
Hiç adil olmasada, Hayatı affetmeyi öqrendim.
Kırıldığımda her ne kadar karşımdakini kırmaya değsede
ÖnemLi değiL demeyi öğrendim.
Birini ne kadar düşünürsem düşüneyim,
Ne kadar seversem seveyim,
Yine de arkasına bakmadan gidebiLeceqini öqrendim.. Kandırmasam da hiç kimseyi, kandırılmayı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!