Bu topraklar islamindi oğlum inan bana.
Yeminlerimi yalancı çıkaracak manzaraya rağmen.
İslam nuruyla aydınlandı. Islandı bu topraklar halifeli yağmurlarla evet.
Satıldı sonradan parsel parsel. Mütah'it'i İngiliz ajani, üzerindeki tek yapı küfür zindanı.
Fırat Dicle İstanbul İzmir kıyıları Mevlana türbesi...
Hiç biri bizim değil .
Anladım ki mutlu olmak için hiçbir sebep yok
O halde aç veya tok
Anne eş çocuk hayat ölüm işte bu kadar
Belli Ortada sınırları çizilecek kadar dar
Neden nasıl Kimin ne anlamı var
Sen bu toprakların çocuğu değilsin evlat
dediler ki: mümin ölmüş.
nasil sevineyim,
ümmetin bir ferdidir o.
milyon milyon öldürüldük
alıştı mahluk buna
yüzünün karasi, zilletidir bu.
Dev leş'e isyan,kim ispat edecek suçumu,hangi birimler ?
Beyaz Adalet mi,sarayi mi yoksa,satilmis alimler!
Talimler boşa,kararı verir evvela, kaim hainler!
Kahinler sadık kul,emredin düzenlensin ayinler..
Sinler meydanlar,diri mi sandın çürümüş tenlerde ki tinler.
Namus kuruş,sevgi fuhuş,cerez olmus talaki bainler.
düşüncelerimiz duygularımiz tarih olacak.
üstümüzden yüzyıllar geçecek.
bir kelime olarak bile hatirlanmayacagiz.
ebu hanife öldüyse sen hayli hayli öleceksin.
kader örgüsü içinde hangi ilmeksin.
nereye atılmış bir düğüm, hangi böceğin ipliğisin.
Ölümün acısı, bensiz devam edecek olman.
Yarı yolda bırakacak ölüm.
Benden sonra olacak olacak, şakalar yine komik olacak.
Kıskanmak değil diriyi de, biraz imrenmek belki de
Ben bitirmisken yeni doğan çocuklar...
Ben ölürken dirilmiş davalar...
Sen sehit oldun,bunlar arar fetvanda ikrah.
Hallerini görseydin derinden çekerdin bir ahh.
Sorsan her biri cennete susamış bir er.
Her isleri merdut,her niyetleri münker.
Susmus oturmuşsun yanına mezopotamyanin,kalk yapma sen ulu,sen sanlısın.
Ne oldu sana ,neden hergun üzgün, gözleri kanlısin
Ağır mi geldi yükün ,yıkılacak üstündeki putlar ,ye'se düşme. sen imanlisin.
Haykır ,Şöyle ey nemrut! biliyorum sen canlısın.
Kahretme kendini, Fayda vermez iman etmeyene ikaz,itap.
Gecenin ciğerinden sesleniyorum sana.
Dinle,süslü kelimelerle tüküreyim yüzüne.
Beni de etkiledin muhakkak.
27 yıldır esaretinde yaşıyorum.
Nefes alıyorsa her çocuğu mutlu sayıyorum artık,
Ne gündüzüm kaldi umut verecek ,ne zifiri haric, gecem.
Gönlüm kerbela, gönlüm siffin.
Yigit cikmaz oldu bu topraktan, bir asir gecti,
Kim uyaracak ,kim uyandiracak beni.
Mehdim sandim her geleni ,tağuttan vurunca dem.
Yanlış! Yalniz zihni bulanik sergesteyim, her düşüncem muteaffin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!