Levent Özgeç Şiirleri - Şair Levent Özgeç

Akrostiş bir şiirdir...
Ord. Alb. Halil TABANCACIOĞLU anısına...

KOMUTANIM

Haykırıp bu gece senin adını

Gönlümün yönünü çevirdim artık
Karşıma çıkmaya yol aramayın!
Maziden çok anı devirdim artık
Gönlüme akmaya yıl aramayın!

Yıllarca gönlümle baş başa kaldım

Bu akşam rüyamda,ben seni gördüm
Yanıma çağırdım,gelmem diyordun!
Küsmüsün diyerek,bir neden sordum
Apansız bağırdın,bilmem diyordun!

Şaşırıp kalmıştım,ben bu haline

- - - UTANMAZ - - -

Kalemim kirlendi her bir satırda
Yazarım,yazarım SÖZLER utanmaz!
Gönülde her mısra bir yer bulurda
Gezerim,gezerim GÖZLER utanmaz!

- - - - - BİLEMİYORSUN - - - - -


Gönül yağmurunda çamura battın
Yüzmeyi bilsen de yüzemiyorsun!
Her yol ayrımına çaresiz bakıp

ÇAKALLAR -3-

Üçü,beşi,toplansa da başıma,
Bu çakallar TOZ geliyor,be..Salih!
Zehir olup,karışsa da aşıma,
Lokmaları TUZ geliyor be..Salih!

- - - - - ÇİLE - - - - -


Ben çileyle nikah kıydım
Zemheri yaz gelir bana!
Dert kitabı yazanların

BIRAKMADILAR

Her akşam yüzlerce hayaller kurup
Dalmak istiyorduk bırakmadılar!
Bir aşk çeşmesinin yanında durup
Dolmak istiyorduk,bırakmadılar!

*Sadece bir kaç kişinin yüreğinde kalmaya çalışan insanlar,
belki de bir anda;
Yüzlerce kişinin yüreğinden çıkmaya MECBUR KALIRLAR...!

M. Levent ÖZGEÇ
GÖNÜL PINARI Kitabından

- - - MEYDAN OKURUM - - -


Ne sonbahar ne de kış soğutur bu gönlümü
Her yandan alev alsam KÖZE meydan okurum!
Eşim,dostum ahbabım varsın duymasın beni