Arayıp durma içinde ne ak, ne de kara.
Nedenlere, niçinlere bakmaz; Ne pul ister, ne de para.
Lazım olan, yalansız iki yalın gönül;
Şimdi söyle bana, hangi AŞK ablukada? ..
AŞK bir yağmur gibi,
dostluk bir yağmur gibi...
Yağıyor bak! ..
Ama Ne tuhaf,
her yere düşüyorken sağanak,
herkes aynı kararda ıslanmıyor.
Yoksa bir ben miyim ahmak! ..
A. Levent IŞIK
Geldi vakt-i merhun aldırmadan kırılgan tuzaklara.
Coştu RUH’um memnu gündüzlere inat, gecenin tam ortasında…
Derin bir tevbe nefesiyle şişirip göğsümü beyaz yelken misali,
Yürüyorum şimdi yalın ayak, aklı çıplak pür-i pak uzaklara...
A. Levent IŞIK
Susuz kalmış kelimelerimi nemlendirdin;
gittiğim uzaklardan bak geri geldim
ve bakışlarına kıyamadığım sevgili,
ben suskun şiirlerimi seninle tazeledim! ..
Fazla kalmayalım burada,
büyütme aşkı gözünde...
Şarkı susup,
şarabımız da bitince
al beni göğe çıkar;
sonra da yağmur et kendine! ..
O sessizliğin deryasında
kendimizi kahraman sandık.
Aslında yalnızdık!
Kalabalıklaştıran gözlerin arasında
Aşka dair, çelimsiz dizeler yazdık.
İster müzik dinler,
ister okur-yazar,
istersen resim çizersin.
Kısacası bütün yalnızlığı,
sen kendin yönetirsin! ..
Ey aklımı çıplak bırakan AŞK’ın mutrip ayazı,
Ey bakışları sağır eden suskunluğun mest eden avazı,
İçinde sen olmayan isnâdlara derin bir rest çektim.
Sen kış’ım desen unuturum ben hem baharı, hem yazı...
A. Levent IŞIK
Sevgilinin kederinden elindeki gül ah edip, titrese,
Usulca gözümüzden bir çiğ tanesi düşer yerlere.
Rüzgarımızla sarıp sarmalar, RUH’umuzda saklarız da,
Nereden geldiğini bilmez, dalar gider gözleri göklere…
A. Levent IŞIK
RUHum gözlerine AŞKı fısıldadı
şimdi duyuyor musun?
Alev alev yanıyor dilimin ucunda tüm heceler,
Bak gözlerime! ..
yoksa sen hala üşüyor musun?
A. Levent IŞIK
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!