Sarılmışız alışdıklarımıza
Gözümüz kara
Bir eski fotoğraf makinası
Kara örtüsü altında
Dışta güzellikler olduğunu biliriz
Amma velakin neylersiniz
Dalında çizik zeytin
Uçuruma yuvarlandı
Tırnakları kayaları tırmaladı
Ne yaptıysa tutunamadı
Kurumuş çiçekleri gördü
'Yarın sularım' dedi.
Susadın mı sen dedim hiç
Yarınları bekler misin?
Bağumlarında barmaklarının
Hamd izleri 'Elhamdulillah'
Yokluk içinde varlık
Birbirine perçinlenmiş iki levha
Arası kadar ışık sızmaz bir boşluk
Yalnızların yuvasına açılan balkonlar
Simsiyah kuşları ağırlar
Kapalı camları kırmadan
İçeri süzülen gölgelerle
Kara yağmurlara boyanmakta
An be an kuşaklar
Her günün akşamı
Gün batımına boyanır kalabalıklar
Ve bir asırlık miras;
Geçici telaşlar içinde
Evlerin odalarına batar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!