Letafet Şiiri - Fatih Tekiner

Letafet farklıydı diğerlerinden
Umutsuz bakmazdı onun gözleri
İmrenirdi herkes bakışlarına
Merhamet kokardı bütün sözleri

Arkasından kötü konuşan olmaz
Olsa bile asla itibar bulmaz
Letafet’in kalbi öfkeyle solmaz
Açardı hep, yemyeşildi güzleri

Letafet’e çelme taktılar sonra
Onu sıkıntıya soktular sonra
Huzur bırakmayıp yıktılar sonra
Karda kaldı, üşüttüler yazları

Letafet muazzam bir mücadele
Örneği gösterdi, kaybetti çile
Bütün kötülükler birleşse bile
Silinmedi asla gönül izleri

Letafet her şeyden önce insandı
O her zaman iyiliğe inandı
Sevenleri çoktu, dua alandı
Dua edenlerden etti bizleri