Kimse duymuyor beni,
Gölgelere yaraşır bir sessizlikteyim.
Ruhum,
Kırık bir cam gibi…
Üzerine basıyorlar,
Gözlerim dert anlatmaz,
Ama içinde bin cümle saklı.
Bir gülüşüm var,
Ağlamalarıma bedel;
Kalbe sessizce dokunur,
Bir ses unutulmaz bazen,
Duvarın kıyısında kalan.
Görülmez...
Ama geçerken,
Rüzgâr hafifçe hatırlar onu.
Dünden daha çok özledim,
Her gün daha çok eksiliyorum içimde,
Yokluğunuzda.
En sade tabiriyle:
Özlüyorum.
Haberim yoktu,
Ansızin dünyaya geldim,
Sonra yaşamam gerektiğini söylediler,
Nasıl? sordum,
Kendin bul dediler,
Hâlâ arıyorum,
15.08.2024
10:52
Varlığın içinde bir yokluk,
Yokluğun içinde bir hiçlik,
Hiçliğin içinde de bir dünya,
Geceye yaslanmış bir rüyaydı O,
Sessizliğin içinde düş kuran yıldız.
Gözleri uzak, sesi bir bulut gibi,
Kalbinde unutulmuş eski bir yaz.
Ben geldi, kelimelerden örülmüş,
Bugün...
Güneş içime içime doğdu âdeta,
Her bir detay şükürle gülümsüyor bana;
Gökyüzü mavi değil, umut bugün,
Rüzgârda siz varsınız,
Adınızı fısıldıyor yapraklar.
Kal ne olur, gitme bu gece,
Kal desen, kalmaz mıydım?
Yalvardım rüzgâra, geceye,
Adını sayıklayan her heceye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!