Laura Psikolojikedi Şiirleri - Şair Laur ...

Sonsuzlukta kayboldugum anlarımdan bir tanesiydi sadece
umutlarımı unutturmak icin girdiği hayatta rolleri karıştırdı
aklım bir yerdeydi, kalbim bir yerde.
ruhum ise kayıptı.

sen hayatıma girdğin gün hepsi aynı bedende toparlandı, ilk kez ruhumu gülümseten anlar vardı.

Git gide soğuk iliklerime işliyor eşlik edemiyorum.
anlık öfkeler dudaklarımda titriyor susuyorum.
aynı yerdeyim.
hata diyemiyorum.
fakat hata.
bak bu acı, gözyaşı.

çok soğuk..haddinden çok soğuk. sensiz ilk nisan.. sen yoksun ama olmalı mı ki başka insan? onları o kadar çok incittim ki.. çok soğuk.. sensiz nisan.. onların gözlerinde, kendi kalbimin yansıması vardı sanki.. o kadar buruktu ki gözleri.. geçen günlerden daha da umutsuzdular. ama onları Nisanıma alamazdım.. gel eylülüm ol, bir sonbaharla başlasın herşey. Gel haziranım ol, bir yazla başlasın mutluluk. ama nisanım olma, umutsuzlugum olma. ben nisanı kutuplarda yaşıyorum.. öyle ki çok üşüyorum. yoklugunun, karamsarlıgın, umutsuzlugun yağışları var kalbimde. o kadar soğuk ki.. güneş bu nisanda hiç doğmadı.. gelen hiçbirşey nisan gibi olmadı gideni de alıp götüremedi.. Nisan tüm mevsimlerimle sürükleyip anlamını yitiriyor işte. onları sevebilseydim; umutsuzluğum onların mutluluğuna yıkılırdı. şu seni sevdiğim kadar onları da sevseydim.. keşke O da mutlu olsaydı. ama aşık olmaktan çok korktum olmadı işte.. affet nisanın umutsuzlugu ile duruldum..

uyudum uyandım. ben yine seni çok özledim.
ben sana doyamadım ki sen hep gittin.
gelişlerin mutluluk nirvanamdı, gidişin depresan komaları..
her günüme ayrı umutlar ekledim.
düşünüyorum da sen hiç gelmedin.