Lânetli Beyaz Şiiri - Şahin Kabakuş

Garbın çehresi beyaz
Ve orda kader insana doğarken gülermiş
Ne var ki palet altındaysa canlar
Ağız dolusuysa kan ve diş
Kemikler kepeğe dönüşüyor
Dökülen derilerini topluyorsa insanlar
Kahrosun lânetli beyaz
Yaşasın ulvi karanlık

Sür ey dilim
En gariz lânetini namlunun ağzına sür
Hiç bir şey olmasa bile
Bir tek şey olsun yerini bulan
O keşmekeş içinde
Taş devrinden bu çağa
Silahı icad edene
Hatta ekmeği kesen bıçağa
Dill dolusu, gönül dolusu küfür

Usu çıkarken sabilerin
Anne göğsünde yitmek üzereyken canlar
Son demde narkoz gibi bir parça uyku
Ve onu getiren karanlığa
Kesilmez mi kurbanlar
Kahrosun lânetli beyaz
Yaşasın ulvi karanlık

1994