Lanetlendim Şiiri - Ömer Çavuşoğlu 2

Lanetlendim..
Artık sıcak değil ellerim
Ruhumdaki alevleri yalnızlık söndürürken
Zirvemdeki buzullar ise erimez oldu artık
Yalanla doğruyu ayırt edemez oluşum
Ve batıla yüzümü dönüşüm iyiden iyiye şaşırtmıyor beni
Yaradan’la aram açılalı beri mi böyleyim yoksa böyle mi yaratıldım emin değilim
Hep böyle idiysem ve şimdi farkına vardıysam bu farkındalık;
Benim en büyük düşmanım mı acaba zaman denen fütursuzlukla?
Kimsesizlikten korkma çabam ve gözlerine bakma endişem
Giderek artıyor zihnimin zemherinde
Doğru yolları şaşırırken ayaklarım, monoton güzergahlar sıkıcı geliyor artık
Ve ısrarla farklı yollardan yürüme hevesi yeşeriyor içimde
Kaybolma ihtimalim artar belki diye bu ahir zamanın pervasız koşuşturmasında

Lanetlendim..
Artık zevk vermiyor sabah kahvaltıları
Rafadan diye pişirdiğim yumurtalar haşlanıyor
Ekmeği kızartma hevesim ortadan kalkmış
Bana düşman kesilmiş yeme isteğim.
Tadı hoşuma giden şeylerden nefret ediyor
Nefret ettiklerimi de yemek zorunda hissediyorum
Diyabetle yakın arkadaş oluşum dengemi sarssa da
Göbeğimde oluşan binlerce iğne izi yatıştırıyor evrilmeye çalışan sağlığımı
Ya da sağlıksızlığım mı demeliydim?
Canlıdan çok cansıza beslediğim sevgi, karşılık bulamadıkça zihnimde büyüyor
Ve daha çok arzuluyor hormonlarım cismaniyi
Ve sonra nöranlarım tepkisiz kalana dek süregelen kısır döngüye alet oluşum
Daha da basitleştiriyor dünyaya gönderilme nedenimi düşünme odalarımda

Lanetlendim..
Tahammül ve irade gücüm tamamen tükendiğinde anladım biraz da bunu
Ülkemde savaş çıksa umursamayacağımı biliyor
Korona virüs yeniden hortlasa paniklemeyeceğimi de
Ne çıkan ya da çıkartılan yangınlar üzüyor beni
Ne de akşam kilo verme isteğimin sabah yerinde yeller esmesi
Diyet yapmak için pazartesi gününü beklemiyor
Zaten yapamadığım şeyin beni pişman etmesine de izin vermiyordum
Çevremde ebadının yarısına düşmüş insanlara bunu nasıl başardın sorularına kulak kabartmıyor
Sağlıksız beslenmenin içimde yarattığı mutlulukla her gün sarhoş olmaya devam ediyordum
Olur olmadık şeylere üzülmüyor
Daha bebek sayılacak yaşlardayken çocuklarıma bağırdığım zamanlar aklıma geldiğinde gözlerim dolmuyor artık
Yaptığımı yanlış zannettiğim şeyler için gönüllerini almıyor
Zaten hatırlamayacaklar diye de içimi rahat ettirmeye zorluyordum
Ne hayatın olağan akışına uygun hareket ediyor
Ne de o akışa paslı demir saplayanalara karışıyordum
Kendimi silkelemek yerine başkasının gelip beni sarsmasını istiyordum
Hayatımı ters düz edip beni fabrika ayarlarıma geri döndürmesini

Lanetlendim..
Halifesi olmaya çalışmaktan sıkıldım Yaradan'ın
Artırılmış gerçekliğe uyarlamaya çalıştıkça aklımı
Daha çok kavramaya başladım bizim de birer yapay zeka ürünü olduğumuzu
İnsan Allah'ın yapay zekasıdır dedikçe kovuldum buyur edildiğim yerlerden
Bu düşünceyi savunup altını dolduramadığım içindir belki de
Belki de bam teline dokundum şer’i hükümcülerin ve tarikat liderlerini bazı kimliklerin yerine yerleştirenlerin
Bir daha ses etmeden ve selam vermeden komşu esnaflara
Yürüyordum fişimi çeken ama söylediklerimin çokta hoşuna gittiğini düşündüğüm Rab’la
Belki benden daha az saçmalamamı umduğundan
Belki de yürüdüğümü sandığım şeyin şeytan olduğunu bilmediğimdendir.
Lanetim azalmıyor ve giderek büyüyordu
Hakikati Muhammediye bana acımıyor
Benim dersimi çekmeyen derdimi çeksin düsturu dertlerimi hepten şaha kaldırıyor
Akıp gitmiyor zaman eskisi gibi ve bir hazret benim için ağlıyor düşümde
Kim olduğunu bir hatırlasam onun yüzü suyu hürmetine
Ellerimi açacağım duaya ve tövbeye
Ancak her hatırlamaya çalışışımda günahlarım çarpılıyor yüzüme

Lanetlendim..
La Fontaine masallarından fırlamış gibi göründüğüme bakmayın benim
Yüzümde oturan gülümseme pişmansızlığımın
Sesimdeki sakinlik öfke patlamalarımın
Empatiye olan duyarsızlığım ise biraz evvel bahsettiğim büyük ve onurlu düşmanım olan farkındalığımın eseridir
Hayat kolay dedikçe, bana demir leblebi çiğneten
Ve şansıma karşı her daim galebe çalan makus talihim
Ne zaman yüzüme aparkat indirecek tekrar
Ya da ne zaman çelme takacak bana tam da bitti zannettiğimde, bilemem
Çok kanıksadımsa da bu durumu
Hayal etmeyi de bıraktım dert etmeyi de
Kendimi deniyorum arada sırada Gazze’de ezilen Müslümanlığı seyrederek
Ya da Balkanlarda katledilen Türklüğü
Ne kadar sebep arasam da beni üzecek, işe yaramıyor
Yaramadığı gibi kafama da takılmıyor olup bitenler
Bu farkındalık böylelikle sebebim olacak benim
Sonunu yitirmiş bir hikayede kahraman olmakta.
Sonsuzluk kusturacak ruhuma azap ateşim
Çünkü ben kutsandıkça şerle, iyiden iyiye lanetlendiğimi
Ve bıkmadan yine söylüyorum bunu çok iyi bildiğimi...