Lâl Şiiri - Özlem Çay

dişimden arttırıp
dilimden ve içimden atamadığım
son duâ bu belki,
kırkı çıkmadan çatlamış
avuç içlerinin darası..
dudağından havalanan
ürkek serçelerin ölüm düşüşleri
o son bekleyiş,
toprağa vurulan son mühür
iliksiz ömrün, kırık son düğmesi..
son bu,
kervansız çöl hicranı,
çorak tarlalar da son başak ağıdı,
susuz ah, düşsüz mah, faydasız vah!
libassız son yol bu.
gördüm asûman bin tarûmar,
kavrula kavrula savrulan
son firak bu...⚘
...özlem/
temmuz/iki