Günlük hayat sona eriyor.
Herkes görevini bitiriyor.
Kimse yerinden ayrılmıyor.
Herkesin gönlü bir son buluyor.
Güneş kırmızı, batarken sıkkındı.
Dünyada bazı yerler, yarım kaldı.
Hayata için sabahlayanlar vardı.
Yaşam için ölenler vardı.
Etrafı bir serinlik alıyor.
Gözler güneşi arıyor.
Güneş bizi bırakıyor.
Lakin güneş batıyor!
Atakan KoçakKayıt Tarihi : 9.5.2012 14:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir sessiz akşamda, güneş battığı anda, insanların evlerine çekildiği anda...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!