Laçin Bala Şiiri - Ahmet Çelik

Yavru iken besleyip avcıların sevdiği
Çok uzaktan görenler derler tüyleri ala
Küçük av işaretiyle komutuna evdiği
Yakalayıp dönünce tüneyip konar dala.

Nazlı nazlı uçarken göğün güzel kuşları
Soğuk sıcak fark etmez kar iledir duşları
Koltuk görevi yapar yuvadaki taşları
Yükseklerin tanığı filmlerdeki son gala.

Avını takip eder yücelerden süzülür
Öylesine yumulur yumruk gibi büzülür
Yerdeki misafirse korkusundan çözülür
Saklan da yerken seyret iştahı benzer bala.

Özgürlüğü bitince bir bağ kurar tek kişi
Çok insanı büyüler kol üstünde sekişi
Hele koca tavşanı gagasıyla çekişi
Ne bulursa getirir tüm işçilik kabala.

Biraz ona benzedi giyim zarafetiyle
Yerinde kullanılan doğru kefaretiyle
Munis kendinden emin aşka kefaletiyle
Mağrur yürüyüşüyle sevdiğim laçin bala.

03.04.2016
Ahmet Çelik
KEFARET: Güç, kuvvet
LAÇİN : Kırmızı lekeli, beyaz gagalı bir şahin türü
BALA : Yavru, çocuk