Labirent Şiiri - Cengiz İnceer

Hayat bu,
Yaşasan da yaşamasan da geçiyor.
Her gün,
Bir kapı diğerine, diğeri ötekine açılıyor.
Açılmadığın da eyvah!
Bir bunalım daha başlıyor.

Sözlerin temsilcisi baş efendi,
Yani iç sesim,
Sigara ardına sigara yakıyor.
Buna avuntu diyor.
Bana göre gereksiz bir kıvranış.
Bence bütün hikayeler kabulleniş ile başlıyor.
Yani kırılma noktaları da diyebiliriz.
Ne var yani?
Can bu!
Yanacak elbette!
Ne sandınız yumurta küfesi mi?
Geçiyor, her şey gibi, herkes gibi
Yanık da geçiyor.
Tekrar bir kapı diğerine, diğeri ötekine…

Kimi zaman aradan bir dakika geçmesine rağmen
Ağlayan gözler gülmeye başlıyor!
Ah cancağızım üzüldüğüne değdi mi?
Üzgünüm, herkes kendini dünyanın merkezi zannediyor…
Yakarışları sergilemekte bu yüzden zaten!
Canı yanan ilgi bekliyor…
Tekrar bir kapı diğerine, diğeri ötekine açılıyor.

Belki de bu bir kısır döngüdür?
Ve tecrübeler haybeye değerleniyordur?
Ha? Sence de öyle değil mi?
Sana diyorum cevap ver!
Neyse, bu sessizlik benim ilk yalnızlığım değil!
Bir kapı diğerine, diğeri ötekine…

Geçenlerde aklımı bir kadına kaptırdım.
Gönlümü de düşüncelerimi de hayallerimi de…
O aklıma geldikçe sırıtıyor, şekilden şekle giriyordum.
Perdeyi hafif aralayıp,
Yağan karı pamuk gibi düşünüp,
Hasretle dışarıyı gözlüyordum.
Ve ben bunu ilk defa yapmıyordum.
Bir öncekinde de daha öncekinde de…
Yani falanca gün sonra kendime küfredeceğimi adım kadar biliyordum.
Ne o? Şaşırmam mı gerekiyordu?
Peki ya şaşırmak nasıl oluyordu?
Unutmuşum!
Oysa bir kapı diğerine, diğeri ötekine açılıyordu!
Ben unutuyordum!

Sözlerin temsilcisine, baş efendiye;
Yani iç sesime selam olsun!
O beni duyuyor ama bana küs!
Bana kırgın, dargın!
Benden bıkkın, usanmış!
Neden mi?
Tecrübe dediği anda sus demişimdir!
Bu kez aynı değil!
Bütün kapılar bir diğerine açılır dediğinde hayır demişimdir!
Kırılırsın demiştir, alıştım demişimdir!
Yine bana küs, yine bana dargın!
Ve bütün kapılar bir diğerine, diğeri ötekine açılır…

Tanrının yasakları var!
Ülkenin yasakları var!
Toplumun yasakları var!
Ailenin, bireyin yasakları var!
Hem yazılı hem sözlü…
Birine ahlak demişler, diğerine yasa!
Birine edep demişler, diğerine ceza!
Herkesin bir başkasını eleştirdiği bu dünya da,
Aynaya bakmaktan korkanlar,
Kutsal ayinlerinde ‘’âmin’’ beklemişler!

Yine olan birilerine olmuş.
Yine bir kapı diğerine, diğeri ötekine…

Kutsal bir düğün bu!
Kutsal bir merasim!
Hadi sil göz yaşını, mezar taşını sil!
Tanrısal bir bekleyiş bu!
Tanrısal bir ayin!
Vay halim! Vay sana vay!
Şimdi değer verir sana koca koca kadınlar, adamlar!
Ayakkabıların kapının önünde,
Son kez kokmakta!
Bu dünya da her şey güzel ama her şey yalandır!
Yaranmaya çalışanların vay haline vay!
Ve bir kapı diğerine, diğeri ötekine kapanır…

CENGİZ İNCEER I PORTAKAL AĞACI KİTABINDAN