İçi çok hülyalı masallarla dolu sihirli bir kutu
Ilık bir rüzgarla dalından serpilen su zerreleri
Hafif ve tatlı sesler içimi doldurmuştu
Çirkin satirleri andırır, iskelete dönmüş ağaçlar
Aniden kaçıp nehrin kenarına
Fundalıkların müsekkin gölgesine sığınmak var
Kendi kendine masallar söyler onlar
Ölüm fikriyle zehirlendi bütün çocukluğum
Nice azaplarla kıvrandı toyluğum
Anladım ki ölüm hayattadır, hayatsa ölümde
Artık bu ezeli hakikate vurgunum
Kayıt Tarihi : 15.5.2025 23:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!