Tütmekte nazarımda senin gonca yüzün hep
Şirpençeye derman o siman ol şifa ey yar
Bir lahza umut oldu şu bedbahta yüzün hep
Lütf et ki şayet olma gönül ağyarı ey yar
Sök kalbini ver, nazla bitap düştü bu ağyar
Ahmedi hâlık eden emanet canı ister
Hakkıdır hakkın o can emr-i ilahı ister
Zerre yok inat hükmü ilah bu canı ister
Bilir ki ne can bizim ne canan ehli iman
Refah-ı gafle meyil edince biz vehmettik
Sol handa muteber o his sanma ki meçhul
Bağrımda alevden sızı özlem gibi melül
Hasret gibi bir hazdı bu kasvet-i şümul
Mah çehre` tütün gözle zebun eyledi Akcan
Ey bezmi ezelden beri hatrım da duran yar
Ya rab beşer haddi aşmış ilahi emre biatsız
Neden bu ehli kitap inkıyat mümin riyasız
Bu İslam’ın yedi merteb-e şartı, had-i halet
Ahir zaman mı bu kör baht bu delalet-i gaflet
Ehli derdem istemem ben Zülfü derman hoşça kal
Olmuşam sarhoş bu dert pek hoşça inan hoşça kal
Er rahîm ver dert bu mahluk dertle olsun saf-ı kalp
Secde etsin ehli dert bil imtihan bu hoşça kal
Eşref saatin debdebe muğlak gecesinden
Cephem kara Gül’den damıtılmış gibi katran
Omzum taşımaz oldu kadim heybe ateşten
Bitkin dağınık gam dolu sırtımda ki kaftan
Gülşen de yeis haykırıyor bülbülü Şeyda
bir gonca güneş damlası meşrep bu muhal aşk
gel tan yeri çoban gülü gül yüzlü muhal aşk
çehren de yeşermiş acı mahmurla güzellik
şehvet ile kavruldu abes imge muhal aşk
Boynu Bükük biçare mahmur bezgin göz ile
Yüzü el ayasında baş beyhude söz ile
Çehre arşta haleti ruhu bitap öz ile
Çökmüş tütün gözlü ay sima yâr setresine
Ne kör biat dedi bu bezm-i nefsi dünyada
Han-ı rahman | her müminin | içresinde | âşikâr
Her müminin | Kâbe'den üst | gönlü var | hak bil ki kâr
İçresinde | gönlü var | bu beytullah | incitme kâr
Âşikâr | hak bil ki kâr | incitme kâr | benlik zarar
bir rüya yeis özlem ile hasret barikatta
karşım da yürek dağlayan can canla muamma
kan dervişe vur çarmıha beyhudeye kanma
velhaslı kelam sanma zebun eylemez sanma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!