La Bemol Minör Şiiri - Berna Günen

Puslu bir şafak vakti ansızın uyandım
Hiç âdetim değilken.
Bir anda doluştu zihnime
Davetsiz misafirler gibi bütün ruh yakan anılar.
"Gidin" diyemedim onlara
Ailemden iyi terbiye almıştım ne de olsa.
Hem ruhumu kemirmek yabancım değil
Çıkaracak bir zevk payı buluverdim hemen kendime
O meşum atasözünün tavsiyesine uyup.
Bütün ruh yakan anıları birer notaya çevirip dizdim porteye
Hayatımın tonalitesini çıkarmak üzere:
La bemol minör,
Minör gamların en arızalısı
Tam yedi arıza, cehennemin yedi kapısı.
Frenklerin 'armure' dediği 'arıza'nın
Birinci anlamının 'zırh' olması ne kadar da manidar.

Evet, hayatım arızalı benim
Fakat bu arızalar oldu bana zırhların en sağlamını döven.
"Gelin" dedim işte o zaman ruh yakan anılarıma
Neredeyse sevgiyle kucaklayarak onları
Davetsiz misafirler değillerdi artık
Ve benim içim rahattı
Zira zırhıma hiçbir şey yapamazlardı,
Benim la bemol minör zırhıma.