L. Rahşan Doğan Şiirleri - Şair L. Rahşa ...

Tanrı kaybetmiş...

zırvalayan ruhlar içinde
çığlıklar saplanıyor
duymuyor
ağlamıyor

Susuyorsam
Bilgeliğimden değil!
Ama konuşuyorsam deliliğimden…

Deliler konuşur ancak…
Sorgular sürekli.

Gece…
Kısır sözleri,
Ağırlaşmış
Kendine döner.
Kapatır gözlerini
Görünmeyene…

Kabullenişsiz bir bekleyiş,
Sıradan kelimelerin şiddetinde
Hayat çağırdı bilincine…

Ruhsuz yürek benimkisi,
Her şey parlatılmış, tastamam cilalı...
Aramak mı, sorgulamak mı, bulmak mı?
Yok canım sen de...
Deli miyim ben?
Yaşamaksa yaşamak,

Tutar sız içre
Tut ar sız içre
Tut arsız içre…

Tutarsız...

Ben, Sana değil! ...
İçime haykırıyorum
Yüreğime ağlıyorum
Kainata sesleniyorum
Suya yazıyorum...

Kapattım gözlerimi, görebilmek için...
Bulamadı hain gece de, kimse gömümü
Ay, gümüşlüğünü vurdu yüzüme
Çürüdü hasretin, dar sevişme vakitleri
İmgelemleri de kalmadı, kör gecenin
Düşlemiyordu zaman artık...

Rahime düşmeden öğrettiler!
Ben yaşadım…


Yaş adımlar…
Özensiz ve sıradan…

Benim gözlerimle bak bana,
Bendeki beni gör
Özümdeki sözümü işit
Tut ellerinle yüreğimi,
Bende bana ait olmayan ne varsa kaldır at...