Kime dayayasın sırtını, herkes Abdullah ibni Übeyy
Çün öz anamız İslam'a olmuşuz evlad-u üvey
Kurtuluşa kaçışta hiç inmez sırtımdan düşman
Onun esaretinde bildiğine değil yaptığına bin pişman
Düşman der ki zorla kalbine kazınmış kara bir cümleyim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta