sen akıllı olsaydın,
kırk ipini bana bırakıp,
benim ipimle dipsiz kuyuya inmezdin.
ben akıllı olsaydım,
kırk kulpu kırık küpümü sana bırakıp,
bir kova su için, sensiz ve ipsiz, dipsiz kuyuya inmezdim.
biz akıllı olsaydık,
dere tepe düz giderdik,
ırmak ve nehir dururken bir damla su için dipsiz bir kuyuya inmezdik.
biz deli olsaydık,
yağmur ve rüzgara rağmen,
havadan ve sudan bahanelerle kuyunun dibine inmezdik.
kuyunun dibini görebilene, bulabilene aşk olsun.
indikte sanki iyimi ettik.keşke inmeseydik.
şimdi çık çıkabilirsen insiz kuyu dibinden.
Kayıt Tarihi : 10.7.2007 23:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!