Kutup Yıldızım Şiiri - Yiğit Kerim Danış

Gece ne kadar kararsa da dünya,
Sen hep yerindesin, kaybolmazsın.
Karanlığın ortasında tek ışığım,
Yönümü bulurum, sen varsın.

Fırtınalar savursa da beni,
Göğsümde taş gibi sabitsin.
Gözlerim seni buldu mu bir kez,
Bütün yollar artık açıktır, bilirsin.

Ne ay kadar geçici,
Ne yıldızlar gibi silik…
Sen kutup yıldızım,
Sonsuzluğun içindeki tek bildiğim.

Uzakta olsan da yakınımdasın,
Her gece gözüm gökte, yüreğim sende.
Kaybolmam, yitmem, düşmem hiçbir yere,
Senin ışığın yeter bu ömre.