Kutup Güldane Şiirleri - Şair Kutup Güldane

Dağlar, çok yüksek.
Seni, goremiyorum.
Güller, ermiş, al al olmuş.
Koparmaya, kıyamıyorum.
Her günüm, her saatim.
Her dakikam, seni, düşünmekle! .

Hasret acısı çektik.

Yarin elinden.

Kimse konuşmadı!

Bir ay doğsun,karanlık gecelerime!
Yol göstersin'bana,kutup yıldızı.

Aşk dolsun,mutluluk'la gönlüme.
Doyarmıyım bilmem,seni basın ca kalbime.

Kadere değil
Bu talihime kahrım.

Tükenen genç ömrüme değil.
Gençliğimi,tüketene kahrım.

Kaderimiz çizili

Sana bakarken ben.
Senin o güzel gözlerin
Bana bir şeyler söylercesine
Işıldayarak güzelleşir baktığında.

Mor gülüm can gülüm
Yok edemez bu bedende
Ne ayrılığın
Nede ölüm

Sensiz kalmak, bana zulüm.

Sen kokuyorsun gece
ben buhranındayım

Tek başıma kaldım sanma
hayalinle yanyanayım

AYRILIK EZGİSİ
Bir hasret rüzgarıdır ayrılık çanlarına
sevda esip geçtiğinde.
Hüzün eker yüreklere
bitmez gecelerin sancısında
ay, karanlığın deminde

Gecenin karanlığında,bir ben'im.
Dolaşıyorum tek başıma,
sahildeyim yap'yalınız.
Sigaramı yakıp derince bir nefes!
çektim içime seni çeker gibi.

BENDE ADIN(SEN)

Her zaman geçmediğim çınar ağaçlarıyla
abide’leşmiş, bu parkın yolunda
ellerim cebimde dünü hüzünlü,
yarınları belirsiz düşüncelerimle yürürken!