Kutlucan Levent Gezici Şiirleri - Şair K ...

Yaşamak seni senle
Dolu dolu yaşamak
Aşkın doruklarına
Çılgıncasına koşmak

Ne balıklar kafeslerde
Ne kuşlar denizlerde
Sevgiler gönüllerde
Her şey yerli yerinde

Dökebilmek içini
Dipsiz kuyulara
Dertleşebilmek
Kıyıya vuran dalgalarla

Başını alıp gitmek

Ne bir kin ne de öfke
Ne gurur ne de kibir
İnsan sevince mutludur
Gönül’e sevgi yakışır

Benimle ağlayıp, benimle gülen.
Dostluğun değerini, kadrini bilen.
Lokmasını bölüşüp benimle yiyen,
Gönül dostum,
Can kardeşim hoş geldin.

İnsan gördüm dünyayı
Katmış önüne güden.
İnsan gördüm dünyalığın
Önünde secde eden.

Gözlerimin önünde
Ne hayatlar tükendi
Doymadan gençliğine
Savrulup düşüverdi

Sanadır dönüşü her seferimin
Sendendir kokusu rengi güllerin
Bülbülü, bağbanı sensin iremin
Ateşi gülistan eyleyenimsin.

Senden ihtişamı, bütün renkleri

Ne denir ki gidiyorsa
Sevgilinin ardından

Umurunda mı
Üzülmüşsün

Gittiğini anladım
Pencereye bakınca
Hoşçakal yazıyordu
Camının buğusunda

Buz gibi donakaldım