Kuşun kanadında Şiiri - Murat Ülkü

Süleyman'ın hikmeti, kuşun kanadında,
Derviş'in hırkası, yalanla dokundu.
Bir zamanlar inandık, her söze kandık,
Sözde adalet, kalplerde yok oldu.
​
Gördük ki haramdan kaçmıyor eller,
Yalanla doldu bütün o diller.
Yetimin hakkını sildi üstünden,
Fakirin sofrasını aldı elinden.
​
Dindarlık hırkası bir maske oldu,
İçindeki zulüm her yanı doldu.
Kalpler kırıldı, adalet soldu,
Hakikat hırkasını çıkarın şimdi.
​
Kuşun kanadı kırık, Derviş'in eli kârda,
Hikmet hırkası satılık, hem de bedavadan.
Kuşa merhamet eden, dindarlıkta nâçar,
Yetim malı yemezsen, dinden mi çıkarsın?
​
Sözler bal, kalpler kırılsın varsın,
Beyt'ül mala el sürülür, kim ne anlasın.
Yalanın yemeği yenir, sofraya buyursun,
Kalp kırmak sevaptır, inanmazsan sus.
​
Gördük o dindarlık hırkasını, ipeği, kaşmiri,
Altında yatanlar, şeytanın ta kendisi.
Çıkarın üstünüzden o yalan kumaşı,
Ne de olsa, hakikatle yalan yakışmaz.
​
Süleyman'ın adaleti, şimdi mi geldi akla?
Kuşun kanadı kırılır, Dervişin kolu saklı.
Hakikat arayanlar, bu oyunda figüran,
Çıkarın hırkayı, adalet hırkası giyin.
​
Vicdanlar körelince, akıl mı kalır başta?
Riyakârlık parıldar, yaldızlı bir tasta.
Dini kalkan edip, günah işlemek ne hoş,
Hırkanın altı bomboş, üstü ise fos.
​
Siz sanırsınız ki, kimse görmüyor,
Göklerdeki göz, her şeyi izliyor.
Ne kadar saklasanız, ne kadar örtseniz,
Bir gün düşer maske, ne kadar yalan söyleseniz.
​
Süleyman'ın adaleti bir gün elbet gelir,
Haramdan beslenenler, bir bir yere serilir.
Çıkarın o hırkayı, artık bitsin bu devir,
Yetimin gözyaşına, ne para ne de hırka değer.
​
Sonunda düşer o sahte hırka,
Kirli eller, kirli yüzler açığa çıkar.
Güneş doğar, her şeyi aydınlatır,
Yetimin sesi, göğe yükselir.
​
Siz sanırsınız ki bu düzen bâki,
Ama tarih yazıldı, hep böyle derdi.
Ne zulüm bâki, ne yalanlar bâki,
Bir gün elbet adalet gelir, kapıyı çalar.
​
O zaman hırka değil, gönüller konuşur,
Gerçek dindarlık, vicdanda yankılanır.
Yalanlar susar, hakikatler coşar,
İşte o gün, insanlık yeniden doğar.
​
Ne mühür ne imza, ne de makam kurtarır,
Hesap günü gelince, gözler yaşla dolar.
Yetimin duası, bir ateş olur yakar,
O hırka değil, gönlün temizliği kurtarır.
​
Siz sanırsınız ki, gölgelerde kalır zulmünüz,
Ama her damla gözyaşı, bir nehir olur, yürür.
Vicdanlar uyanır, adaleti arar,
Ve o hırka düşer, aslı ortaya çıkar.
​
Sonunda anlarsınız ki, hakikatler baki,
Yalanlar, riyakârlıklar bir duman gibi geçer gider.
Gerçek dindarlık, ne hırka ister, ne de yalan,
Gerçek dindarlık, sadece temiz bir kalp ister.

Düzelt