Çağrılmaz düşmanlar sofralara
Ekmekler ve topraklar
İnsan değil mi insan da kendine küser
Sen kal diyemem, düşman değiliz sevgilim
İsteyemiyorum dünyayı bana sıcak düşler ver
Hakikati gördüm bu şiiri günahsız okuyun
Korkmuyorum, üstelik çok güzel severim
Dinlenilmemiş bir şahidim kalmış
Aramayın artık ben aşka müebbet razıyım
Bir avuç toprak içinde renkleri aradım
Su berrak, toprak zifir içinde zifir
Çiçeği anlamayanlar beni nerden bilir
Eşin zamanı beni şiirlerle örtün
Bin maskeli arsız olmadım,
Esması var iken Allah'ın
Bir kök bin yaprak ben çiçek oldum
Dokunmayın çok çabuk küsüyorum
Gördüğünüz gözün içinde kendimi saklarım
Bırakın uyuyayım
Çok küstüm sevgilime kalayım.
Kayıt Tarihi : 29.11.2025 23:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!