Küstahlıklarım Şiiri - Müslim Hisari

Kimsesizlerle buluştuğum o gece
yıldızların birer ikişer uçtuğu gökte
kamerin şemse bütün zerresiyle teveccühü
insanların tesbih tanesi gibi yanyana dizildiği o yer
bir çığlık rumuz oldu yüreğimde
tahtırevan ile getirdiler enaniyetimi
küstahlıklarımı bir bir dizdiler önüme
pişmanlıklardan oluşan albümü,
latif bir zariflikle getirdi Hürrem,
o an kuruldu bir mahkeme-i uzmâ
mahmur oldum bu hülya karşısında
dilim lâl, edemem kendimi temyiz
mahkeme reisinin kendidir şahid.
Bunca hatama rağmen af beklerim
ellerim iki yanımda çaresiz
yüzüm yok ki yerde olsun
Mahmî bir tek anım var,
bir O biliyor bir de, bir de ben işte.
Susuyorum,
mahzûz oluyor bu halime
mahzun bir haletteyim daima
kederle yoğrulmuş şu bedenim
ne ağlar ne de tebessüm
kırılmıştır her kahkahada umudum
parçaları batmaktadır yumuşak yerlere
nîrân içinde kalmıştır bedenim,
benliğim atmıştır beni bu ateşe.
Yakınlıklardan sıkıldım, diyorum
kaçıyorum kalabalıklar içerisinden
kaybolduğumu sandığım bir anda
ensemde soğuk bir nefes hissediyorum,
Haydi, şimdi kaç erkeksen! diyor,
kaçamıyorum.
kalıveriyorum sanemlerin ortasında,
bir sağa bir sola, bir mazi ve müstakbel…
Uçurtmalarla taşıyorlar beni,
bu kadar değerli olduğumu bilseydim,
kendim gelirdim size, diyorum.
gözlerimin içine bakıyor ve
Ve bu küstahlıkları unuttuk mu sanıyorsun?
Kovulmalarım bedelim olmalı, diyorum
kaçmalarım hep küstahlığımdandır.
Sükût……………………………………………..
Şimdi karar merciinde hayallerim
artık kurukafalardan ürkmüyorum,
çekiniyorum sadece içlerinin boş olduğunu görünce.
yine de diyorum, yine de umut var,
umutun olmadığı yerde nefes almak niye?
Derin bir iç çekiyorum
gözüm mahkeme reisinde
bir tokmak vuruldu şimdi beynime,
tel örgülere sardılar adımları
mavi bir muşambaya koydular aklımı.
Kimselere sual edemem durumu
kapı dışarı ettiler nakıs vücudumu.
artık hep bir yanım eksik
hiçbir zaman bedenim tam olamayacak.
belki çaldılar, belki kaht-ü galâ
Lâkin ben kaldım cümleden ednâ.

Yürürüm, yürümekse buna denilen
bir yol ki sonu yok görülen..
(17.02.2016)