Küskül Şiiri - Yusuf Işık 3

küskül

Çokça da ben gibisin işte
Ne sıcağın azgınına
Ne soğuğun ısıranına
Dayanma gücün var
Minik ellerin gücünce
Boyuma boyuma
Tutunarak büyüdüğünden
Hemen de
Boynun bükülüverir

Yaralarından damlayan
Hüzün çökeltilerini
Sağaltmaya durmak için
İlle de geceyi bekler
Ve sabahın ilk ışıklarında
Rengarenk doğarak
Kıskandırırsın doğayı

Çok iyi bildiğin gibi
Kök sala sala
Yeşerip coşacağın
O kıraç toprak benim
En güzel kokularını
Ve dahi çiçeklerini
Ardından da
Gelmişine geçmişine hakedenlere
En galiz küfürleri
Üçüncüden sonra
Savurup duracağın
Kocamış o dağ da benim

Ben de bilirim ki
Ne bir vitamin istersin
Adı sanı duyulmadık
Ne de bildik gübreler
Varsa da yoksa da
İlle de ille sevgi
Hani içini ısıtan
Kıpraştıran titreten
Karanlığın boğulduğu saatlerde
Poyrazın getirdiği
Buram buram sevda kokulu
Dolanı dolanıveren
Yumak yumak
Sarıp sarmalayan o sevgi..7.9.23