Ağaç olmayı sevmedim hiç
Bağlanmayı toprağa, suya
Deniz olmayı da sevmedim hiç
Vurmayı hep aynı bilindik kıyılara
Dağ, taş, ova fark etmez
Konmayı sevdim ben
Kırmayı kozamı
Evet evet
Ben bu dünyada en çok kelebek olmayı sevdim
Her şeyden bağımsız olmayı
Hepsinden biraz almayı
Ve her an gidebilir olmayı
Kayıt Tarihi : 21.2.2018 11:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Os
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!