Belki Tabiattaki,
Ağaçlar,Yapraklar Kurumamıştır.
Belki Onlar Kimseye Küsmemiştir,
Belki Onlar Hiç Yere Bile,
Düşmemiştir.
Onları Bilmem Ama,
Ben Bu Hayatta Hep Düştüm-Kalktım.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta