Ne birine anlatabilirim kendimi, ne de anlayabilirim kimseyi
Kuru yaprak misali; rotası olmayan rüzgârlara verin beni...
Ne insanlar görsün beni, ne de hayvanata yem olayım
Kurumuş bir yaprak gibi sade, tadsız ve tuzsuz kalayım..
Ne sevilen bir papatya, ne de yeşermeyi bekleyen bir dal
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta